
Laatst zag ik deze treffende levensmetafoor in de handleiding van mijn elektrische piano. Iedereen komt na de intro van het leven in loops -of te wel lussen- terecht. Playback loops waar je niet zo makkelijk uit komt. Ze zijn bekend, voelen veilig en geven een gevoel van controle.
Er zijn talloze handige loops, zoals het dagelijkse poetsen van je tanden en iets aantrekken voordat je de deur uit gaat. Maar er zijn ook lastige loops, zoals te lang in een baan of manier van leven blijven hangen, terwijl je energie en levenslust weglekt.
In de film ‘Groundhog Day’ (en veel vergelijkbare films) biedt een taaie tijd-lus ook een prachtige kans, al lijkt dat eerst niet zo. De kans om telkens opnieuw iets te proberen, andere keuzes te maken en te experimenteren (metafoor: een beetje spelen met het volume, dynamiek of klankkleur). Een open, nieuwsgierige blik kan je daarbij enorm helpen. Terwijl je aan het experimenteren bent pel je oude laagjes af en wordt vanzelf duidelijk wat er in de volgende ‘levensmaten’ gaat ontstaan.
Zit jij momenteel in een repeated playback modus? Je bent welkom!
Groet,
Loes
コメント