De onverwachte diepgang van 'spelen'
- Loes Meijlink
- 29 sep
- 1 minuten om te lezen

Lange tijd dacht ik dat ’lichtheid’ niet samen kan gaan met diepgang en persoonlijke ontwikkeling. Totdat ik twee jaar geleden begon mee te doen aan InterPlay groepssessies. Daar werd ik telkens uitgenodigd om alle ruimte te geven aan mijn nieuwsgierige-ik, mijn interne vrijbuiter maar ook de minder fijne, onverkwikkelijke en ongemakkelijke kanten van mezelf die ik liever wegstop… Het effect: veel energie, plezier, ontroering, lichtheid en levendigheid. Een soort van ontmoeting met het leven zelf. Ik voelde: dit raakt aan de (mijn) kern.
InterPlay is geen toneelspel of theater. Het is een uitnodiging om al spelend, bewegend, vertellend, zingend (en soms stil) te onderzoeken wie je bent, wat je beweegt en wat jou energie en plezier geeft. Ongemerkt train je de vaardigheid van open en nieuwsgierig waarnemen. Het is een boost voor je levenskracht, bewustzijn en vermogen om echt te verbinden, met jezelf en anderen.
Het fijne vind ik dat je niets hoeft te kunnen, op te lossen of te bereiken. Er is geen ‘lat’ of prestatiedruk. Dat maakt dat er vaak verrassende dingen gebeuren en dat je creativiteit wordt aangewakkerd. Door simpele, creatieve oefeningen ontdek je hoe bevrijdend het is om gewoon jezelf te zijn. Het voelt als spelen, maar werkt diep door.
Meer weten over 'vrij spelen'?
Ik vertel het graag!
groet,
Loes
Opmerkingen