Hoe vaak hoor je wel niet: 'volg je hart!' Lekker vaag, en makkelijker gezegd dan gedaan. Vaak zijn we van huis uit -en op het werk- gewend om vooruit te denken, te plannen, risico's in te schatten en te beheersen. Ik herinner me een goedbedoelde opmerking van vroegere collega's: 'alles onder controle Loes?' Ook blijven we vaak nadenken, analyseren, piekeren over van alles en nog wat. Dit zijn allemaal 'hoofd' activiteiten. Vaak ook nuttig, maar het brengt je soms verder weg van wat er voor jou in essentie toe doet. Ik heb het over weten wat écht bij jou past, wat goed voor je is en hoe jij je optimaal kunt ontwikkelen en bijdragen. Maar hoe doe je dat dan, je hart volgen? Het begint met regelmatig vertragen en stilte op
zoeken. Ervaren wat er is en je aandacht heeft. Wat je überhaupt voelt, ziet en hoort, nu. Dat ervaren is lastig als je de hele dag van de ene activiteit naar de ander rent, zonder pauzes of rust. Zonder tijd voor jezelf. Hoe meer rust en stilte je creëert, hoe meer ruimte er komt om te ervaren wat er écht bij je leeft. Hoe vaker je dit doet, hoe meer puzzelstukjes en informatie als vanzelf opkomen. Er zijn ook diverse oefeningen en technieken die je met een begeleider kunt doen om heldere inzichten te krijgen, zoals visualisaties (actieve verbeelding).
Wil je zelf al aan de slag? Probeer dit eens: zoek een rustig plekje, ga zitten, ontspan. Stel jezelf een persoonlijke vraag, leg je hand op je hart en laat antwoorden opkomen zonder te sturen. Wat gebeurt er?...
hartelijke groet, Loes Meijlink